در این نوشته می خوانید:
درآمدن دندان نوزاد مرحله ای از رشد طبیعی کودک شما است. در حقیقت، کودک شما در سن ۳ سالگی باید ۲۰ دندان داشته باشد! نیازی به اشاره کردن به این موضوع نیست که کودکان اکثر دندان های اولیه (“دندان های شیری”) خود را در حین دو سال اول زندگی خود درمی آورند.
معمولا، یک نوزاد با “جوانه هایی” روی لثه متولد می شود. این جوانه ها، در نهایت بخش هایی هستند که این ۲۰ دندان از آنجا سر درمی آورند و رشد می کنند. با این حال، بعضی موارد وجود دارد که بر طبق این روند و برنامه پیش نمی رود. ممکن است که ترتیب درآمدن دندان های کودک شما متفاوت باشد و یا شاید تاخیر قابل توجهی را برای درآمدن اولین دندان کودک خود مشاهده کنید.
هنگامی که اطلاعات کافی داشته باشید و بدانید قرار است با چه چیزی مواجه شوید، در صورت بروز هرگونه نگرانی می توانید با دندانپزشک متخصص اطفال یا دندانپزشک کودکان تماس بگیرید.
پنج نوع دندان مختلف وجود دارد که کودک شما در طول سه سال اول زندگی خود درمی آورد. ترتیب دندان درآوردن کودک شما به شرح زیر است.
به طور کلی، کودکان ابتدا دندان های جلویی پایینی خود را درمی آورند. گاهی اوقات درآمدن دندان ها طبق ترتیب معمول پیش نمی رود. که این امر دلیلی برای نگرانی نیست.
زمانی که صحبت از دندان درآوردن نوزاد می شود این امر برای هر کودک متفاوت است. برخی از نوزادان ممکن است در اوایل ۴ تا ۷ ماهگی شروع به دندان درآوردن کنند در حالی که برخی دیگر اولین دندان خود را در تقریبا ۹ ماهگی، یا گاهی تا بعد از ۱ سالگی درمی آورند. حتی گاهی ممکن است کودک با یک یا چند دندان به دنیا بیآید. ژنتیک نقش بزرگی را در این امر بازی می کند. اگر شما یا شریک زندگی تان در کودکی زود شروع به دندان درآوردن کردید، احتمال اینکه کودک شما نیز زود دندان درآورد وجود دارد.
با وجود اختلافات موجود در زمان درآمدن دندان ها، یک جدول زمانی کلی برای در نظر گرفتن وجود دارد. کودک شما ابتدا دندان های جلویی پایینی خود را پیش از سایر دندان ها درمی آورد. جدول زمانی زیر زمان تقریبی درآمدن دندان های اولیه اکثر نوزادان را نشان می دهد.
سن دندان ها
۶ تا ۱۰ ماهگی دندان های جلویی مرکزی پایین
۸ تا ۱۲ ماهگی دندان های جلویی مرکزی بالا
۹ تا ۱۳ ماهگی دندان های جلویی جانبی بالا
۱۰ تا ۱۶ ماهگی دندانهای جلویی جانبی پایین
۱۳ تا ۱۹ ماهگی اولین دندان آسیاب بزرگ بالایی
۱۴ تا ۱۸ ماهگی اولین دندان آسیاب بزرگ پایینی
۱۶ تا ۲۲ ماهگی نیش های بالایی
۱۷ تا ۲۳ ماهگی نیش های پایینی
۲۳ تا ۳۱ ماهگی دومین دندان آسیاب بزرگ پایینی
۲۵-۳۳ ماهگی دومین دندان آسیاب بزرگ بالایی
یک راه برای پیگیری درآمدن دندان ها، این است که پس درآمدن اولین دندان هر چهار ماه یک بار در جستجوی دندان های جدید باشید. به عنوان مثال، اگر دندان های جلویی وسطی پایین در ۶ ماهگی درآمد، باید منتظر این باشید که حدود چهار ماه بعد شاهد درآمدن دندان های جلویی وسطی فک بالا باشید.
رشد دندان یک ورزش رقابتی نیست و دندان های کودک شما در صورت آمادگی درمی آیند. بنابراین، نگران نباشید که فرزندان دوستانتان قبل از کودک شما دندان دربیآورند!!
دوری و پیشگیری از بیماری ها از ترتیب دقیق درآمدن دندان های کودک شما مهم تر است. از آنجا که اندازه دندان های کودک کوچک تر از دندان های دائمی است، باید فضای زیادی بین آنها وجود داشته باشد تا در آینده فضای مناسب برای دندان های دائمی فراهم باشد. اگر نگران نزدیکی بیش از حد دندان های کودک خود هستید، باید این موضوع را با یک دندانپزشک کودکان در میان بگذارید.
مشکل دیگر پوسیدگی دندان است. متأسفانه دندان های کودک در معرض بیشتری از خطر پوسیدگی قرار می گیرند. این امر می تواند منجر به عوارضی مانند زیر شود:
مشکلات دندانپزشکی غالبا در نوزادان زودرس و همچنین در افرادی بدون دسترسی به مراقبت های بهداشتی کافی رخ می دهد. اگر کودک شما تا سن ۱۸ ماهگی دندانی درنیاورده است، توصیه می شود با دندانپزشک کودک خود تماس بگیرید. تمام نوزادان باید پس از تولد یک سالگی خود به دندانپزشک مراجعه کنند.
سایر حقایق در مورد درآمدن دندان های کودک شما:
دندان های شیری کودک نقش مهمی را در سلامتی و رشد کودک بازی می کند. این دندان ها به جویدن، صحبت کردن و لبخند زدن کودک کمک می کنند. آنها همچنین فضایی را در فک برای دندان های دائمی که در زیر لثه ها در حال رشد هستند، نگه می دارند. هنگامی که یک کودک دندان شیری خود را خیلی زود از دست دهد، برخی از دندان های دائمی ممکن است این فضای خالی ایجاد شده را پر کنند و برای درآمدن سایر دندان های دائمی مشکل ایجاد کنند که این سبب ایجاد دندان های نامنظم یا ازدحام دندان ها می شود. به همین دلیل مراقبت های دهانی مناسب از کودکی می تواند به محافظت از دندان های آنها برای دهه های بعد کمک کند.
علاوه بر این، لثه ها و استخوان های فک بر اساس دندان های کودک ایجاد می شوند و رشد می کنند، بنابراین درآمدن دندان شیری خارج از محل مناسب خود یا آسیب دیدن دندان کودک، بر سلامتی و محل قرارگیری دندان های دائمی او نیز تأثیر می گذارد. سرانجام، مشکلات دندان کودک می تواند به طور جدی به عادت های غذایی کودک و توانایی آنها در یادگیری نحوه غذا خوردن آسیب برساند.
دائمی نبودن دندان های شیری به معنای اهمیت نداشتن آنها نیست. برای جلوگیری از ایجاد پوسیدگی های دندانی و سالم ماندن دندان های کودک خود، دندان های او را مرتبا مسواک بزنید و تمیز کنید، غذاها و نوشیدنی های مغذی و کم قند را برای او تهیه نمایید، و از استفاده اشتراکی از قاشق یا سایر وسایل اجتناب کنید تا بدین گونه از گسترش باکتری های موجود در دهان شما (یا دهان خواهر و برادر نوزاد) جلوگیری شود و امکان پوسیدگی کاهش یابد.
برنامه اولین قرار ملاقات با دندانپزشک کودک خود را در زمانی که نوزاد اولین دندان خود را دربیاورد یا به سن یک سالگی برسد، قرار دهید. در حدود ۲ یا ۳ سالگی کودک که دندان های آنها درآمده، رشد کرده و به تدریج به اندازه یک نخود شده است و هنگامی که کودک می تواند به خوبی خمیر دندان را از دهان خارج کند، شما باید مسواک زدن با مقدار کمی از خمیر دندان حاوی فلوراید را شروع کنید.
دندان های شیری کودک شما در نهایت با دندان های دائمی جایگزین می گردد، اما این بدان معنا نیست که شما می توانید از وضعیت و مشکلات دندان های کودک خود چشم پوشی کنید. اطمینان از این امر که دندان های کودک شما به درستی درمی آیند و به صورت سالم گسترش می یابند، سلامت مناسب دهان کودک را در آینده تضمین می کند.
اگر در مورد دندان های کودکتان مشکلی به نظر می رسد، بهتر است جانب احتیاط را رعایت کنید و به دندانپزشک کودکان مراجعه کنید.