در این نوشته می خوانید:
همه ما می دانیم که کودکان از سن ۴ ماهگی الی ۱ سالگی دندان های شیری شان شروع به رشد می کند. پس از آن سایر دندان های شیری دانه به دانه در داخل دهان کودک شما ظاهر می شوند و می رویند. روند طبیعی رویش دندان ها همچنان ادامه دارد. از سن ۶ الی ۷ سالگی دندان های شیری لق می شوند و به مرور می افتند. پس از آن جایشان را به دندان های دائمی می دهند. این روند طبیعی و نرمال برای اکثر کودکان به خوبی طی می شود. متأسفانه در برخی موارد به علل خاصی این روند نرمال دچار اختلال می شود و به صورت عادی طی نمی شود. این اختلالات بر اثر عوامل ژنتیکی یا اتفاقات خاصی ممکن است رخ بدهد. گاهی اوقات در برخی کودکان دیده می شود که به صورت مادرزادی بعضی از دندان های وی رشد نمی کند. این در حالی است که هیچ گونه دندانی در زیر لثه ها نیز دیده نمی شود. این گونه عارضه به عدم رویش دندان مادرزادی یا عارضه هیپودنشیا شهرت یافته است. خبر خوب این است که علم دندانپزشکی به قدر کافی رشد کرده است تا بتواند این مشکل را درمان کند
عدم رویش دندان به سه صورت متفاوت رخ می دهد و نام هایی مختص به خود گرفته اند. در صورتی که فقط قسمتی از دندان های کودک شما رشد نکرده باشد، عارضه هایپودونشیا رخ داده است. اگر تعدادی از دندان های کودک به صورت مادرزادی رشد نکند یعنی کودک شما دچار عارضه الیگودنشیا شده است. بدترین اتفاق عارضه آنودنشیا می باشد. در صورتی که تمام دندان های کودک با عدم رویش و رشد خود مواجه شوند بدین معنا است که کودک شما با عارضه آنودنشیا روبه رو شده است. البته بروز چنین عارضه ای بسیار نادر است و برای کودکان بسیار کمی اتفاق می افتد. فقدان دندان مادرزادی تنها برای دندان های شیری اتفاق نمی افتد و ممکن است دندان های دائمی را نیز درگیر کند. جالب است بدانید علاوه بر تعداد دندان های رشد نکرده، نوع این دندان ها نیز در افراد مختلف، متفاوت است.
در مورد این عارضه باید بگوییم که تمام دندان ها دچار چنین مشکلی نمی شوند. معمولا دندان های لترال پیشین در فک بالایی و همچنین دندان های آسیاب کوچک در فک بالایی دچار عارضه هیپودنشیا می شوند. جایگاه دندان های آسیاب کوچک بین دندان های نیش و دندان های آسیاب بزرگ می باشد. سطح این دندان ها بسیار پهن تر از دندان های نیش هستند اما کناره های آن ها تیز هستند. ریشه های این دندان ها به صورت تکی می باشند. دندان های کنار دندان های جلویی به نام دندان پیشین لترال معروف هستند. در برخی افراد دندان های پیشین لترال و دندان های مولر دوم یا همان آسیاب کوچک به صورت مادرزادی رشد نمی کند. اگر چنین اتفاقی برای فرزند شما رخ داد اصلاً نگران نباشید. در جهان حدود ۱۰ درصد کودکان به طور مادرزادی دچار عارضه هیپودنشیا می شوند.
همان طوری که می دانید، دندان های شیری فرزند شما باید تا سن ۳ سالگی رشد کنند و تکمیل گردند. در صورتی که آن ها به صورت کامل رشد نکردند یا این که تعداد آن ها کمتر بود، بهتر است سریعاً به دندانپزشک اطفال مراجعه کنید و از او در شناسایی و رفع مشکل کمک بخواهید. در مورد دندان های دائمی نیز باید بگوییم که اگر فرزند شما تا سن ۱۲ الی ۱۴ سالگی ۳۲ دندان کامل را در دهان خود نداشت، به دندانپزشک مراجعه کنید تا به کمک عکس های رادیوگرافی، علت این عارضه تشخیص داده شود. در برخی موارد در کنار عدم رویش دندان مادرزادی ناهماهنگی هایی در رشد ناخن ها و موها نیز بروز می کنند که نشانه بیماری های دیگری است.
اگر بخواهیم به طور مختصر موضوع را برایتان شرح دهیم باید بگوییم که دندان های شیری فرزند دلبند شما باید تا سن ۳ سالگی به طور کامل رشد کرده باشند. دندان های دائمی کودکان نیز باید تا سن ۱۲ یا ۱۴ به طور کامل رشد کنند. دندان های شیری در دهان کودکان باید ۲۰ عدد باشد. دندان های دائمی نیز باید ۳۲ عدد باشد. اگر در بین دندان های شیری و یا دندان های دائمی ۱ الی ۵ دندان کم باشد گفته می شود که فرد دچار عارضه هیپودنشیا شده است. در مواردی عوامل مربوط به ژنتیک در بروز این عارضه مؤثر هستند. طبق تحقیقات انجام شده در صورتی که فرد به صورت ارثی و خصلت های خانوادگی دچار عارضه هیپودنشیا نشود، قطعاً عواملی همچون عفونت لثه و دندان، مصرف داروهایی خاص، آسیب هایی که بر اثر شوک وارد شده به افراد منتقل می شود، می توانند در بروز عارضه هیپودنشیا مؤثر باشند. همچنین افرادی که ژنی با ۱۲۰ سندروم دارند (اینگونه افراد با شکافی که بر روی لب و یا کامشان رونمایی می شود نشانگر ژن ۱۲۰ سندرومی هستند) نیز در این دسته قرار می گیرند.
عدم رویش دندان یا همان عارضه هیپودنشیا اثرات منفی زیادی بر افراد می گذارد. یکی از این اثرات سوء، جلوه دادن صورت و فک به صورت ناخوشایندی می باشد؛ اما اثراتی که هیپودنشیا بر زیبایی می گذارد تنها بخشی از تأثیرات منفی آن می باشد. عدم رویش مادرزادی دندان، علاوه بر این می تواند بر نحوه تلفظ و صحبت کردن کودک نیز تأثیر منفی بگذارد. حتی مشکل در غذا خوردن نیز می تواند از عوارض این مشکل باشد. در صورتی که کودک از نبود دندان آسیاب کوچک رنج ببرند حتماً با مشکلات جویدن غذا روبه رو خواهد شد. حتماً می دانید که در صورت وجود فضای اضافه در دهان، سایر دندان ها به مرور جا به جا می شوند. در صورتی که عدم رویش دندان در دهان رخ دهد، حتماً دندان ها از جای اصلی خود فاصله می گیرند و دچار بی نظمی می شوند. در صورتی که دندان ها جابه جا شوند احتمال تحلیل و ناهنجاری در نحوه رویش استخوان های فک بالا وجود دارد. خوشبختانه علم دندانپزشکی در این زمینه پاسخگو می باشد. به منظور جبران دندان هایی که به طور مادرزادی رشد نکرده اند، می توان از جایگزین های دندان کمک گرفت.
در صورتی که فرزند شما دچار عدم رویش دندان به صورت مادرزادی شد، بهتر است در گام ابتدایی به سراغ دندانپزشک متخصص اطفال بروید. از وی کمک بخواهید تا شما را به طور دقیق راهنمایی کند. در برخی موارد ممکن است اصلاً فرزند شما دچار عدم رویش دندان نباشد و فقط دندان های وی در زیر لثه ها پنهان شده باشند. دندانپزشک به راحتی با گرفتن عکس های رادیوگرافی می تواند این دو عارضه را از یکدیگر تشخیص دهد. تشخیص این دو از یکدیگر بسیار مهم است زیرا روش درمان هر یک با دیگری بسیار متفاوت است. به منظور جبران و درمان عارضه هیپودنشیا می توان از انواع پروتز های متحرک دندان استفاده کرد. در این صورت فضای بین دندان ها به صورت کاملاً صحیح و منظم مدیریت خواهد شد.
پس از سن بلوغ، برخی افراد به منظور درمان عدم رویش مادرزادی دندان از ایمپلنت دندان بهره می گیرند. ایمپلنت در حقیقت نوعی کاشت دندان محسوب می شود که افراد می توانند بدین وسیله فضاهایی که از نبود دندان رنج می برند را با دندان های کاشتنی پر کنند. علاوه بر این برخی ترجیح می دهند از پروتزهای پارسیل به منظور درمان عارضه هیپودنشیا استفاده کنند. پروتز پارسیل همان دندان مصنوعی است. منتهی در این جا دندان ها به صورت تکی در داخل فک جای می گیرند نه به صورت دسته ای.
درمان این عارضه بسیار مهم است. پس تا دیر نشده است به دنبال درمان آن بروید تا فزندتان در سنین بالاتر با انواع بیماری ها و مشکلات دهان و دندان مواجه نشود