در این نوشته می خوانید:
آیا می دانستید مشکلات خواب در کودکان می توانند با مشکلات ارتودنتیک مرتبط باشند؟
علائم آپنه خواب در کودکان ابتدا توسط والدین در منزل مشاهده می شوند. خروپف، نفس نفس زدن یا خفگی که در طول خواب مشاهده می شوند اغلب از نشانه های آپنه خواب هستند. همچنین ممکن است کودک از خوب نخوابیدن شکایت داشته باشد، ممکن است بیقرار یا بی توجه باشد، و ممکن است علائم و نشانه های خستگی در طول روز را از خود نشان دهد زیرا خواب آرامی ندارد.
آپنه انسدادی خواب یکی از علل شایع خروپف و مشکلات تنفسی در کودکان است، صرفاً به این دلیل که ساختارهای استخوانی در کودکان به سرعت در حال رشد و تغییر هستند. برخی از مشکلات به دلیل تغییرات رشدی در ساختارهای استخوانی دهان بوجود می آیند. مسئله دیگری که می تواند باعث بروز آپنه خواب در کودکان شود، بزرگ شدن لوزه ها و آدنوئیدها است. اغلب برداشتن این بخش ها می تواند مشکل را اصلاح کند. با این حال، اگر آپنه خواب به دلیل محدودیت هوا در نتیجه باریک بودن مجرای تنفسی ناشی از ساختارهای استخوانی داخل دهان باشد، یک مداخله ارتودنسی می تواند یک راه مطمئن و مؤثر برای درمان چنین شرایطی باشد. مشکلات مجرای تنفسی مانند مسدود شدن راه های هوایی و مشکلات مربوط به تنفس می توانند باعث خروپف، آپنه خواب، دندان قروچه یا براکسیسم در هنگام خواب، بی قراری در رختخواب، خفگی یا آبریزش آب دهان و غیره شوند.
آپنه خواب شدید در کودکان گاهی اوقات می تواند به اشتباه تحت عنوان یک اختلال توجه به دلیل نقص رفتاری و توجهی که ناشی از کمبود خواب کودک تجربه می شود، تشخیص داده شود. به همین دلیل بسیار مهم است که مشاهده هرگونه خروپف یا سایر علائم مرتبط را به پزشک خود گزارش دهید تا بتواند تشخیص دقیقی بدهد و یک دوره درمان صحیح را طراحی کند.
هنگامی که صحبت از تشخیص آپنه خواب کودکان به میان می آید، یک ارتودنتیست اغلب می تواند اولین خط دفاعی بعد از والدین باشد. متخصص ارتودنسی با پرسیدن سؤال و بررسی ساختار دهان بیماران را غربالگری می کند. آنها اغلب از والدین می خواهند که اگر به مشکلی مشکوک هستند، هر گونه خروپف یا بی نظمی تنفسی را یادداشت کنند، حتی اگر هنوز هیچ علائمی را مشاهده نکرده اند.
همانطور که ممکن است تصور کنید، این مشکلات در طولانی مدت می توانند منجر به بروز مشکلات جدی برای سلامت جسمی و روانی شوند، مانند چاقی، بیماری قلبی و افسردگی.
تشخیص زود هنگام مشکلات ارتودنتیک برای سلامت و رشد دهان و دندان مهم است و همچنین ممکن است به حل مشکلات خواب کودک شما کمک کند. گرچه ممکن است این مسائل در ظاهر مرتبط به نظر نرسند، اما می توان آنها را از نزدیک به هم مرتبط کرد.
پس از تشخیص، بسته به علت بیماری، متخصص ارتودنسی اغلب می تواند در پیشگیری و درمان کمک کند. حدود نیمی از بیماران کودک که این شرایط را دارند، دارای ناهنجاری های استخوانی هستند که اغلب با درمان ارتودنتیک مناسب قابل اصلاح هستند. از آنجا که ارتودنتیست ها توانایی دستکاری ساختارهای استخوانی دهان را دارند، اغلب مؤثرترین و کم تهاجم ترین راه برای درمان آپنه خواب در کودکان است.
آپنه خواب در کودکان می تواند ناشی از مسائل مختلفی باشد. این شرایط می توانند نتیجه التهاب لوزه ها یا آدنوئیدها یا عوامل دیگر باشند. این وضعیت می تواند خطرناک باشد و می تواند روی رشد جسمی و ذهنی کودک شما تأثیر بگذارد. تشخیص و درمان زود هنگام این شرایط، شما و فرزندتان را از استرس زیادی نجات می دهد و به فرزندتان کمک می کند تا بهترین شروع زندگی را داشته باشد. متخصص ارتودنسی شما، در صورت مشکوک شدن به اینکه ممکن است مشکلی برای فرزند شما وجود داشته باشد، اغلب می تواند آن را تشخیص دهد و به هدایت درمان کمک کند. به این دلایل، ممکن است ایده خوبی باشد که در صورت بروز این علائم برای کودک خود، حتی اگر هیچ مشکل زیبایی وجود نداشته باشد، او را نزد متخصص ارتودنسی ببرید.
اگر فکر می کنید که کودک شما ممکن است از آپنه خواب رنج ببرد، برای مشاوره به یک ارتودنتیست مراجعه کنید تا ببینید چگونه می تواند به شما کمک کند. ما والدین را تشویق می کنیم که فرزند خود را حداکثر تا ۷ سالگی برای معاینه ارتودنتیک نزد ارتودنتیست ببرند. هنگامی که برای اولین بار فرزند شما معاینه می شود، یک معاینه ارتودنتیک مایوفنشنال انجام می شود تا نشانه های شایع انسداد یا انقباض مجرای تنفسی مانند لوزه ها، موقعیت غیر عادی زبان یا اندازه غیر عادی آن، یا گره لبی یا زبانی بررسی شوند.
مورد هر کودک منحصر به فرد است و درمان مداخله گر زود هنگام به نیازها و شرایط آنها بستگی خواهد داشت. اگر مشخص شد که کام کودک شما باریک یا بلند است، ممکن است برای کمک به ایجاد فضای بیشتر داخل دهان، با وسیع کردن فک بالا، انبساط کام یا سقف دهان لازم باشد. این درمان ها همچنین می توانند برای جلوگیری از بروز مشکلات بعدی آپنه خواب و کاهش زمان درمان ارتودنسی بعد از رسیدن کودک به سن نوجوانی مورد استفاده قرار گیرند.