در این نوشته می خوانید:
پالپکتومی یک روش تخصصی دندانپزشکی برای نجات دادن دندان کودکان است که شباهت بسیار به درمان کانال ریشه دندان یا عصب کشی دندان دارد. این روش درمانی میتواند در حفظ دندانهای شیری به کار گرفته شود و از آن برای حفظ دندانها و کمک به رشد به موقع دندانهای دائمی استفاده کرد. عدم توجه خانوادهها به دندانهای شیری، منجر به بروز مشکلات فکی-دندانی زیادی برای کودکان و بهم خوردن نظم دندانهای آنها در سالهای بعد میشود.
این در حالی است که روش پالپکتومی در کودکان گزینه مناسبی برای حفظ دندانهای شیری تا فرارسیدن زمان افتادن طبیعی آنهاست. با ما همراه باشید تا این روش را در دندانپزشکی کودکان توضیح دهیم.
پالپکتومی (Pulpectomy) یک روش دندانپزشکی است که در جریان آن کل پالپ دندان از تاج تا قسمت ریشه دندان برای درمان عفونت و جلوگیری از افتادن دندان خارج میشود. این روش به طور معمول برای دندانهای اولیه و دندانهای شیری کودکان استفاده میشود و به عنوان بخشی از درمان ریشه دندان به کار گرفته میشود. برخی از دندانپزشکان و متخصصین دندانپزشکی اطفال و کودکان از آن به عنوان درمان جزئی ریشه کانال هم یاد میکنند.
پالپ، که در مرکز دندان قرار دارد، از odontoblasts (سلولهای تولید کننده عاج و بافت همبند) و شبکهای از اعصاب و عروق تشکیل شده است. پالپ مسئولیت خونرسانی به قسمتهای اطراف ریشه را نیز بر عهده دارد و همچنین به عنوان منبع ارسال سیگنال درد در موارد تروما یا ضربه، بیماری یا فشار به عاج عمل میکند. هنگامی که پالپ آلوده یا آسیب دیده باشد، میتواند درد و فشار زیادی به کودک وارد کند.
پالپکتومی نباید با پالپوتومی اشتباه گرفته شود. پالپوتومی یک روش درمانی مشابه با پالپکتومی است که در جریان آن تنها بخشی از پالپ برای جلوگیری از گسترش پوسیدگی دندان خارج میشود. این در حالی است که در روش پالپکتومی، تمامی قسمتهای بافت پالپ به دلیل پوسیدگی شدید یا تروما خارج میشوند و از این طریق درد و التهاب آن کنترل میشود.
به طور معمول، پالپکتومی روی کودکانی انجام میشود که دارای مشکل نکروز بافت یا مرگ دندان هستند. پالپیت یک اصطلاح پزشکی است که التهاب پالپ ناشی از عفونت باکتریایی ثانویه در پوسیدگی دندان را نشان میدهد. این وضعیت با درد زیاد و حساسیت شدید به دمای کم یا دمای زیاد مشخص میشود. همچنین این روش مخصوصاً برای افرادی که مبتلا به آبسه پری اپیکال هستند یا در حال حاضر عفونت در دندانهای آنها وجود دارد، استفاده میشود.
پالپکتومی در دندانهای شیری در جلوگیری از شیوع عفونت باکتریایی و نکروز در دندانهای اطراف آن به عنوان یک روش موفق شناخته میشود. جلوگیری از افتادن دندان و همچنین تسکین درد از مزایای اصلی استفاده از این روش است.
این روش به عنوان یک روش استاندارد برای کودکانی است که از داروهای ضد درد برای کاهش ناراحتی دندان درد خود استفاده میکنند. در مراحل اولیه، بیماران میتوانند اقدام به پر کردن کانال ریشه دندان کنند و بعد از افتادن آنها، شاهد رشد دندانهای طبیعی و دائمی باشند. در حقیقت دندانپزشکان اطفال از این روش استفاده میکنند تا از نابودی دندان جلوگیری کرده و فضا را برای دندانهای دائمی حفظ کنند.
معمولا قبل از انجام پالپکتومی، متخصص دندانپزشکی کودکان برای رفع عفونت باکتریایی، داروهای آنتی بیوتیک تجویز میکند. این داروها به طور ویژه برای کودکانی که مبتلا به آبسه دندان هستند مهم است.
این روش با استفاده از یک بی حسی موضعی برای کاهش ناراحتی و درد بیمار شروع میشود. سپس دندانپزشک برای دسترسی به پالپ دندان و خارج کردن آن، از یک دریل مینیاتوری استفاده کرده و سطح دندان را سوراخ میکند. عصب داخل پالپ با استفاده از ابزار خاصی خارج شده و همچنین از هیپوکلریت سدیم یا مخلوطی از هیپوکلریت سدیم و سایر مواد ضدعفونی کننده برای ضد عفونی کردن فضای داخلی آن استفاده میکنند.
پس از تمیز کردن کانال ریشه و محفظه پالپ، فضای داخلی آن با یک ماده پر میشود. در نهایت سطح آن با روکش دندان پوشش داده شده و از یک چسب مخصوص برای ثابت کردن آن استفاده میکنند. روش پالپکتومی شباهت زیادی به عصب کشی دندان دارد، با این تفاوت که درمان کانال ریشه دندان معمولاً در افراد بزرگسال و روی دندانهای دائمی انجام میشود.
پالپکتومی یک روش دندانپزشکی بسیار ساده و با ریسک پایین از نظر عوارض است. اما در هر صورت ممکن است برخی از موارد خاص در جریان این روش پیش بیاید که برای دندان پزشک و بیمار چالشبرانگیز شود. از جمله این موارد میتوان اشاره کرد:
پالپکتومی روش چندان پیچیده نیست و موضوع نگران کنندهای در مورد آن وجود ندارد. این روش برای حفظ دندانهای شیری در کودکان بسیار مهم است و به نوعی به حفظ فضا برای رویش دندانهای دائمی کمک میکنند. بنابراین متخصص دندانپزشکی اطفال و کودکان از رشد مناسب و صحیح دندانهای دائمی مطمئن خواهد شد و نیازی به انجام درمان های پیچیده تر (مانند ارتودنسی) در آینده نیست.