در این نوشته می خوانید:
شهرت همیشه خوب نیست، گاهی اوقات معایبی نیز به همراه دارد. برای مثال اگر شهرت دیوید بکهام را داشته باشید، نمی توانید به سادگی و با خیال آسوده با دختر چهارساله خود، درحالیکه پستانک در دهان دارد، در انظار عمومی ظاهر شوید و توجه مردم را به خود جلب نکنید.
انتخاب این والدین مشهور، یعنی دیوید بکهام، فوتبالیست مشهور ۴۰ ساله و همسرش ویکتوریا بکهام که طراح مد و لباس می باشد، اولین بار در روزنامه دیلی میل چاپ شد. این روزنامه انگلیسی اذعان کرد که استفاده از پستانک در این سن ممکن است برای کودک این ستاره دنیای فوتبال ایجاد مشکلات دهان و دندان و گفتاری کند و این والدین نباید به کودک خود اجازه دهند که به وفور از پستانک استفاده کند. طبق نظر انجمن اطفال آمریکا، پس از چهارسالگی نباید به کودکان اجازه داد که از پستانک استفاده کنند.
اما پزشکان و متخصصان رشد کودکان چه عقیدهای دارند؟ آیا استفاده از پستانک برای کودکانی که توانایی راه رفتن و صحبت کردن دارند، کار نادرستی است؟
کاملا مشخص است که این یک تصمیم شخصی است. به طور کلی مکیدن پستانک کار خوبی است. نوزادان کوچکتر از ۶ ماه، اگر از پستانک استفاده کنند، کمتر در معرض خطر ابتلا به SIDS [سندرم مرگ ناگهانی نوزادان] قرار خواهند داشت. انجمن اطفال آمریکا اعلام کرده است، بهترین سن برای گرفتن کودکان از پستانک، سنین بین ۶ تا ۱۲ ماهگی است. از نظر روانشناختی، پستانکها به کودکان کمک میکنند تا خود را آرام کنند، علاوه بر این محرک های خوبی نیز هستند، بنابراین روانشناسان به کودکانی که دچار مشکلات در این زمینه هستند، پیشنهاد می کنند که تا سنین ۳ الی ۴ سالگی از پستانک استفاده کنند. در سنین بیش از ۴ سالگی، در صورت استفاده از پستانک، ممکن است کودکان دچار مشکلاتی در زمینه های زبانی، گفتاری و دندانی بشوند. علاوه بر این امکان دارد کودک به پستانک وابستگی عاطفی پیدا کند که در آن صورت نیازمند رسیدگی تخصصی به این مسئله خواهد بود.
پس از چاپ شدن تصویر کودک دیوید بکهام در مجله، ناگهان همه افراد از دیدگاه یک متخصص دندانپزشکی کودکان به اظهار نظر پرداختند. هر کودک روند رشد متفاوتی خواهد داشت، لذا نمیتوان برای همه کودکان در یک سن مشخص، تجویز مشابه داشت. من به عنوان یک دندانپزشک اطفال، خبرهای خوبی دارم: (( پستانک، تنها در صورتی که برای مدت طولانی و به طور مداوم مورد استفاده قرار بگیرد، برای کودکان مشکل ساز خواهد بود)).
بدون در نظر گرفتن سن کودک، نوعی پستانک خاص وجود دارد که به هوا اجازهی گردش در پستانک را میدهد، بنابراین شدت مکیدن پستانک در کودکان کاهش یافته و مشکلات کمتری برای آنها در پی خواهد داشت.
بیشتر کودکان، خودشان مکیدن پستانک را پس از مدتی رها می کنند، اما اگر کودک پس از سن سه سالگی همچنان به مکیدن پستانک عادت داشته باشد، باید توسط راهکارهایی که متخصصان دندانپزشکی اطفال ارائه میکنند، از این عمل باز داشته شوند. یکی از این راهکارها استفاده از بند های مخصوصی هستند که به فک کودک چفت می شوند و مانع ورود شی خارجی مانند پستانک به کام آنها میشود. این وسیله برای بهداشت دهان و دندان مشکل ساز است. علاوه بر این مشاهده شده است که کودکان در این حالت، یا راه حلی برای مکیدن پستانک پیدا خواهند کرد و یا از وسیلهای جایگزین استفاده می کنند.
من قطعا استفاده از پستانک را برای کودکان بزرگتر از سه سال ممنوع می کنم، زیرا در این سن کودکان به سرعت شروع به یادگیری زبان و استفاده از آن می کنند. علاوه براین پستانک روی ترتیب قرارگرفتن دندان ها تاثیر نامطلوب گذاشته و نظم دندانها را بر هم می زند. برای توضیح این امر، اصولا به پدر و مادرها پیشنهاد میکنم با قرار دادن یک شئ در اندازه پستانک در دهانشان صحبت کنند، تا خود به تاثیر مکیدن پستانک روی دهان و دندان کودکان، واقف شوند.
کودکان نمی توانند حرکات زبان و لب های خود را کنترل کنند. برای مثال هنگامی که به آن ها گفته می شود، حرف “ت” را تلفظ کنند، اشتباها زبان خود را پشت دندان ها قرار میدهند و صدای “د” تلفظ می شود. این امر به مرور آنها را ناامید کرده و موجب میشود تا کمتر صحبت کنند.
از نظر من والدین علاقه کمتری به متوقف کردن کودکان در استفاده از وسایلی مانند پستانک یا پتو یا وسایلی که وابستگی ایجاد میکنند، دارند. من یک متخصص آسیب شناس گفتاری یا پزشک کودکان نیستم، اما تا کنون طی ۲۵ سال تعامل با والدین، موردی نسبت به اینکه استفاده طولانی مدت از این وسایل برای کودکی ایجاد مشکل کند، ندیده ام. یکی از دوستانم تا چهارسالگی به هر دو فرزندش اجازه داد از پستانک استفاده کنند، هر دوی آنها از دانشگاه فارغ التحصیل شدند، شغل مناسب پیدا کردند و دچار هیچ مشکل گفتاری و زبانی هم نیستند. یکی از کودکانش به براکت نیاز پیدا کرد؛ که امروزه اکثر کودکان از براکت استفاده می کنند. من فکر میکنم استفاده بیش از حد از بازی های رایانه ای، گوشی های هوشمند و به طور کلی؛ صفحه نمایش ها معضلی به مراتب نگران کننده تر از این مسائل می باشد.
من به دختر ۴ سالهی دیوید بکهام درحال مکیدن پستانک نگریستم و فکر کردم …. هیچ! زیرا مطمئنم که او به یک دندانپزشک خانوادگی مراجعه می کند و قطعا او نسبت به افراد عادی جامعه از خطرات چیزهایی مانند پستانک آگاه تر است. استفاده از پستانک تا سن سه سالگی برای کودکان مناسب است و آنها را ساکت میکند و کمک میکند راحت تر بخوابند، اما بعد از این سن نیز استفاده از آنها ضرری در بر نخواهد داشت. دندان های دائمی کودکان تا قبل از سن شش سالگی نمی رویند، بنابراین قضاوت درباره تاثیر پستانک روی دندان آن ها تا سن کمتر از شش سال، عجولانه است. من مطئنم که دختر دیوید و ویکتوریا، بهترین شرایط تغذیه، تحصیل و امکانات ممکن را دارد و این حتی شامل پستانک او نیز می شود.
استفاده مداوم از پستانک، هرروز و به مدت چند ساعت، روی گفتار و زبان کودک و همچنین نظم قرارگیری دندانها در دهان وی تاثیر منفی میگذارد.
دکتر مایرا مندز وی گفت: برای نتیجه گیری درمورد چنین امری، نکات زیادی نظیر؛ سن، نمودار رشد کودک، خلق و خو و نیازهای دارویی اش باید در نظر گرفته شود.
نکته حائز اهمیت دیگر آن است که کودک هر بار چه مدت از پستانک استفاده می کند و آیا این امر روی فعالیت های روزانه او نظیر صحبت کردن، ارتباطات، غذا خوردن و بروز احساساتش تاثیرگذار است یا خیر.
استفاده از پستانک برای کودکان ۴ ساله متداول نیست و در حقیقت می توان گفت مکیدن پستانک در سنین بالاتر از شیرخوارگی امری نامطلوب است. استفاده مداوم از پستانک، هرروز و به مدت چند ساعت، روی گفتار و زبان کودک و همچنین نظم قرارگیری دندان ها در دهان وی تاثیر منفی می گذارد.
از نظر من اگر یک کودک ۴ ساله، برای آرام شدن تنها برای مدت کوتاهی استفاده کرده و سپس آن را رها کند و این امر روی صحبت کردن و مهارت های گفتاری و زبانی او تاثیر نگذاشته باشد، اصلا موردی ندارد و باعث آسیب به او نخواهد شد.